Γεώργιος Παπαχαραλάμπους εκ Μηλιάς Αμμοχώστου (1960-1962) 

Γεννήθηκε στη Μηλιά της επαρχίας Αμμοχώστου. Απεφοίτησε από το Παγκύπριο Διδασκαλείο και υπηρέτησε ως δάσκαλος (1915 – 1923). Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών (1923 – 1927). Καθηγητής Γυμνασίου Κυρηνείας (1927 – 1929), Παγκυπρίου Γυμνασίου (1929 – 1943), όπου προήχθη σε υποδιευθυντή (1943 – 1960), γυμνασιάρχης (1960 – 1962).

Ένας από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, του οποίου υπήρξε διευθυντής (1962 – 1967). Ιδρυτικό μέλος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών (1936), γραμματέας (1938 – 1977), πρόεδρος (1977 – 1987, εξελέγη επίτιμος πρόεδρος 1987), μέλος διοικητικού συμβουλίου Ε.Π.Ο.Κ. (1947 – 1962).

Λαογράφος, συγγραφέας λαογραφικών και ιστορικών μελετών. Οι περισσότερες έχουν δημοσιευτεί στα Κυπριακά Χρονικά, Κυπριακά Γράμματα, Ελληνική Κύπρος, Φιλολογική Κύπρος, Πνευματική Κύπρος, Στασίνος, Λαογραφία. Δέχτηκε την τιμητική διάκριση του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος (Ελλάδα).
 
Έργα του: Κυπριακά ήθη και έθιμα, Λευκωσία 1965, Η κυπριακή οικία, Κ.Ε.Ε., Λευκωσία 1968. Για τη λαογραφική του προσφορά βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1979).